Święta Bożego Narodzenia to cudowny czas, niepowtarzalny, jedyny w roku. Każdy chce spędzić go z bliskimi, jednak nie wszyscy mają taką szansę. Aby umilić ten czas mieszkańcom DPS-u nasze wolontariuszki postanowiły sprawić troszkę radości i zabawić się w Gwiazdkę.
W dniu 20 grudnia udałyśmy się do DPS-u aby wręczyć naszym kochanym Seniorom przygotowane prezenty świąteczne. Wizyta tuż przed Świętami w takim miejscu uświadomiła wychowankom, że jednocześnie grudzień jest gorącym okresem – nierzadko zamiast wyciszać się przed nadchodzącymi Świętami końcówką roku, biegamy po galeriach handlowych i supermarketach w poszukiwaniu ostatnich prezentów, gubiąc po drodze prawdziwy sens Bożego Narodzenia.
W dniach 5–6 grudnia br. w siedzibie OHP w Przemyślu zostały zorganizowane warsztaty mikołajkowe, w których wzięły udział uczennice z I i II klasy Niepublicznej Szkoły Branżowej I stopnia w MOS w Przemyślu. Uczestniczki przemyskiego hufca wzięły udział w spotkaniu z doradcą zawodowym i pośrednikiem pracy OHP. Celem spotkania była rozmowa na temat potrzeb aktualnego rynku pracy i omówienie zawodów fryzjer i kucharz, w których kształcą się przybyłe osoby. Dziewczyny zapoznane zostały także z zasadami podejmowania zatrudnienia poza granicami Polski, co związane jest z trwającą kampanią „Jobs for young people - Praca dla młodych”. Celem kampanii jest podniesienie świadomości wśród młodzieży na temat funkcjonowania sieci EURES.
W ramach warsztatów uczennice ozdabiały świąteczne pierniki i pakowały paczki mikołajkowe, które następnie zostały rozdane koleżankom w szkole.
Tradycja obdarowywania innych pozwala poczuć radość z dawania, nie tylko materialnych prezentów, ale także tych mało uchwytnych, uśmiechu i ciepła. Każdy zasługuje na podarunek, każdy jest wyjątkowy i niepowtarzalny, warto dostrzegać tę wyjątkowość u innych, bo daje to ogromną satysfakcję.
Z jednodniowym opóźnieniem, bo 7 grudnia do naszego Ośrodka zawitał święty Mikołaj, który jakżeby inaczej, obdarował nas prezentami. W rolę Mikołaja i jego pomocników wcielili się panowie z Fundacji 3 Serca, reprezentującej m.in. Męski Różaniec, przemyską formację Wojowników Maryi.
Wszystkie byłyśmy bardzo miłe zaskoczone spotkaniem ze św. Mikołajem, przyjęłyśmy go śpiewem, ukazując swoje talenty taneczne i instrumentalne. Spotkanie ze świętym Mikołajem było bardzo spontaniczne i radosne, nie wyłączając modlitwy różańcowej, odśpiewując jeden dziesiątek różańca. Poprosiłyśmy również o indywidualną modlitwę w naszych osobistych intencjach. Na zakończenie podziękowałyśmy za przybycie, pamięć o nas i prezenty, odwdzięczając się małym upominkiem przygotowanym przez nas i składając serdeczne życzenia świąteczne.
Ogólnopolski Dzień Seniora to święto, które obchodzimy 14 listopada. Inicjatywa jego powstania pojawiła się na początku XXI wieku i była polską odpowiedzią na Międzynarodowy Dzień Osób Starszych. Miejsce, jakie w danym społeczeństwie wyznacza się seniorom, w dużej mierze wiąże się z wartościami, uznawanymi przez daną społeczność. Tam gdzie ceni się doświadczenie i mądrość – ludzie starsi otaczani są szacunkiem i życzliwością. Ten dzień w szczególny sposób sprzyja refleksji nad losem, rolą i miejscem osób starszych w społeczeństwie. Pozwala dostrzec ich znaczenie i podkreślić ich ważną rolę w społeczeństwie.
Tradycyjnie wychowanki MOS w tym ważnym dniu udały się z wizytą do zaprzyjaźnionych seniorów przebywających w Miejskim Domu Pomocy Społecznej w Przemyślu. Dziewczęta wzorem lat poprzednich przygotowały dla mieszkańców DPS najserdeczniejsze życzenia oraz wręczyły im przygotowane wcześniej kartki z życzeniami i drobne upominki. Nasza wizyta spotkała się z życzliwym i serdecznym przyjęciem zarówno ze strony seniorów jak i pracowników DPS-u.
Miesiąc listopad był dla nas szczególny, gdyż miałyśmy możliwość spotkania się z osobami starszymi, schorowanymi, przebywającymi w Domach Pomocy Społecznej. Celem spotkań było przybliżenie mieszkańcom postaci Matki Antoniny Mirskiej – patronki naszego Ośrodka.
Wizyty te dostarczył nam wiele wzruszeń, pozwalając doświadczyć ludzkiego cierpienia, ukazując przemijalność życia. W każdym domu odczuwałyśmy życzliwość, miłe przyjęcie i serdeczność. Byłyśmy szczęśliwe widząc na twarzach seniorów radość z naszej obecności i zaprezentowania naszych talentów. Dużym zaskoczeniem były dla nas świadectwa osób, które kilka i kilkanaście lat temu były podopiecznymi Sióstr Opatrzności Bożej. Mamy nadzieję, że nie było to nasze ostatnie spotkanie, i ze wkrótce znowu się zobaczymy, być może z innym występem.